Budowa kominka otwartego

Jeśli mówimy o kwestiach związanych z kominkami to powinniśmy pamiętać o jednej zasadzie. Kominek otwarty nigdy nie powinien być mylony z wkładem kominkowym niezależnie od tego w jakiej obudowie się go umieści. Wkład kominkowy w praktyce oznacza nic innego jak metalowy piec, który wyposażony jest w tradycyjne drzwi czka z przezroczystą na ogół szybą. Dlatego w takich wypadkach forma, czy też wielkość urządzenia może być różna.

Kominek otwarty ma już jednak pewne ograniczenia co powoduje, że w razie nieprawidłowego używania, czy też zastosowania dym wydobywający się z niego może wracać do pomieszczenia co sprawi, że kominek pomimo wszystko nie będzie w stanie ogrzać nawet małego pomieszczenia.

Elementy kominka otwartego

Kominek wcale nie jest dziś tylko i wyłącznie jednoczęściowy. Otwarty typ urządzenia składa się z wielu pomniejszych części. Komora spalania to pierwsza część którą możemy wyróżnić w tej budowie kominka. Jest to część, gdzie znajduje się głównie opał. Ma on za zadanie spalić się i kumulować odpowiednie ciepło. W związku z swoją funkcją ta część jest zazwyczaj płytka od 35-50 cm niezależnie od wielkości kominka.

Tylna ściana znajdująca się na górze powinna być pochylona u górze pod kątem 60 stopni. Jeśli tak jest to ścianki boczne również trzeba ustawić pod skos. W ten sposób uda się nam odbijać ciepło we właściwym kierunku. Pamiętajmy, że wszystkie ściany komory paleniskowej muszą być odporne na działanie bardzo wysokich temperatur. Z tego też względu w większości przypadków używa się do tego celu cegły szamotowej. Z kolei samą komorę możemy ozdobić przy użyciu dekoracyjnych materiałów bez obaw o uszkodzenie.

Cegła szamotowa to dobry sposób na większą odporność na ogień, ale, z drugiej strony nie możemy przy tym materiale korzystać z zaprawy. Duża temperatura powiązana z rozszerzalnością termiczną sprawiła, by, że zaprawa bardzo szybko popękała, by w newralgicznych miejscach.

Gardziel

Kolejny charakterystyczny element pieca z otwartym kominkiem. Gardziel to też inna nazwa otworu dymowego, który znajduje się przy palenisku. Element ten w większości modeli ma kształt prostokąta.

Gardziel ma kilka miejsc, gdzie całość jest zwężona pozwala ograniczyć prędkość dymu zbliżającego się do komina. Dzięki takiemu działaniu w efekcie końcowym pozostaje o wiele mniej produktu spalania w postaci popiołu. Gardziel służy też jako dysza, kiedy to gorący ogień czy gaz miesza się z powietrzem.

Takie działanie sprawia, że gaz ostatecznie nie jest taki gorący. W gardzieli umieszcza się także przepustnicę, które reguluje siłę ciągu kominowego co przekłada się na szybkość spalania opału. Jeśli nie palimy to szyber zawsze powinien być zamknięty, wtedy pomieszczenie nie ochładza się tak szybko.

Komora dymowa

Wszystkie spaliny wypływające z gardzieli trafiają do komory dymowej, To również element, który przyczynia się poprawie jakości spalania jak palenisko.

Komora lubi się nagrzać dlatego również musi być to element w całości odporny na działanie temperatury. W komorze zbiera się także sadza dlatego zalecane jest urządzenie z dodatkowymi drzwiczkami wycierowymi, które powinny znajdować się z boku takiego kominka.

Komora w tym charakterystycznym miejscu wygląda jak ścięty ostrosłup z w miarę płaską ścianą tylną, która również ma zwężenie przy wlocie do komina. Wysokość tej ścianki może mieć od 40 do 60 cm.

Wpis przypisany do kategorii: Budowa kominków. Hasła tematyczne: .

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

*